John Patrick Foley

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	8 maja 1984
Konsekrator	John Krol
Współkonsekratorzy	Martin Lohmuller; Thomas Jerome Welsh
Współkonsekrowani biskupi
Edward Peter Cullen	14 kwietnia 1994
Edward Adams	23 października 1996
Daniel Thomas	26 lipca 2006
John Joseph McIntyre	6 sierpnia 2010
Michael Joseph Fitzgerald	6 sierpnia 2010

John Patrick Foley
	Kardynał diakon
	Ad maiorem Dei gloriam; Na większą chwałę Bożą
Kraj działania	Stany Zjednoczone; Watykan
Data i miejsce urodzenia	11 listopada 1935 ; Darby
Data i miejsce śmierci	11 grudnia 2011 ; Filadelfia
Miejsce pochówku	Bazylika archikatedralna Świętych Piotra i Pawła w Filadelfii↗
	Wielki mistrz Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie
Okres sprawowania	2007–2011
	Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Środków Społecznego Przekazu
Okres sprawowania	1984–2007
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	23 września 1961
Prezbiterat	19 maja 1962
Nominacja biskupia	5 kwietnia 1984
Sakra biskupia	8 maja 1984
Kreacja kardynalska	24 listopada 2007; Benedykt XVI
Kościół tytularny	S. Sebastiano al Palatino
	Multimedia w Wikimedia Commons

John Patrick Foley (ur. 11 listopada 1935 w Darby w Pensylwanii, zm. 11 grudnia 2011 w Filadelfii) – amerykański duchowny rzymskokatolicki, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Środków Społecznego Przekazu w latach 1984–2007, wielki mistrz Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie w latach 2007–2011^[1], kardynał.

Życiorys

W St. Joseph’s University w Filadelfii uzyskał bakalaureat z historii w 1957, a w St. Charles Borromeo Seminary w Overbrook (Filadelfia) dyplom z filozofii w 1958. Po otrzymaniu święceń kapłańskich 19 maja 1962 z rąk arcybiskupa Johna J. Krola w katedrze Świętych Piotra i Pawła w Filadelfii, został wikarym w kościele Najświętszego Serca w Manoa, Havertown. W 1963 został redaktorem filadelfijskiego pisma „Catholic Standard and Times”. Wyjechał na studia do Rzymu i nadal pracował dla tej gazety jako korespondent w czasie II soboru watykańskiego. W 1964 uzyskał licencjat z filozofii, a rok później doktorat na Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu (Angelicum) w Rzymie, na podstawie pracy naukowej Natural Law, Natural Right and the Warren Court. W 1967 został ponownie redaktorem pisma „Catholic Standard and Times” i jednocześnie wykładowcą filozofii w St. Charles Borromeo Seminary. Współpracował w realizacji programów katolickich w radiu i telewizji. W 1970 został redaktorem naczelnym „Catholic Standard and Times” i pełnił tę funkcję aż do 1984.

5 kwietnia 1984 Jan Paweł II mianował go przewodniczącym Papieskiej Komisji (obecnie Rady) ds. Środków Społecznego Przekazu, podnosząc go do godności arcybiskupa tytularnego Neapolis in Proconsulari. Święcenia biskupie przyjął z rąk kardynała Krola w katedrze w Filadelfii 8 maja 1984. W latach 1984–1989 był przewodniczącym Rady Administracyjnej Watykańskiego Ośrodka Telewizyjnego. Był odpowiedzialny za Filmotekę Watykańską.

27 czerwca 2007 Benedykt XVI mianował go pro-wielkim mistrzem Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie.

Na konsystorzu, z nominacji Benedykta XVI, 24 listopada 2007 został włączony do grona kardynałów diakonów San Sebastiano al Palatino.

Otrzymał wiele odznaczeń, m.in. kilka doktoratów honoris causa uniwersytetów amerykańskich, a także nagród dziennikarskich.

8 lutego złożył na ręce papieża rezygnację z pełnionego stanowiska. 12 lutego 2011 powrócił jako rezydent do archidiecezji Filadelfii. 29 sierpnia 2011 papież przyjął jego rezygnację. Jego następcą został arcybiskup Edwin O’Brien^[2].

Przypisy

↑ Matt Moore: Cardinal Foley, who led order in Jerusalem, dies. www.google.com, 2011-12-11. [dostęp 2011-12-12]. (ang.).
↑ The Cardinals of the Holy Roman Church – Consistories of the XXI Century.

Bibliografia

Biografia w słowniku biograficznym Davida Cheneya

[1] Matt Moore: Cardinal Foley, who led order in Jerusalem, dies. www.google.com, 2011-12-11. [dostęp 2011-12-12]. (ang.).

[2] The Cardinals of the Holy Roman Church – Consistories of the XXI Century.

[1]

[2]

Zmarli kardynałowie	John McCloskey (1875) James Gibbons (1886) John Murphy Farley (1911) William O’Connell (1911) Denis Dougherty (1921) Patrick Joseph Hayes (1924) George Mundelein (1924) John Glennon (1946) Edward Mooney (1946) Francis Spellman (1946) Samuel Stritch (1946) James McIntyre (1953) Richard Cushing (1958) John Francis O’Hara (1958) Albert Meyer (1959) Aloisius Muench (1959) Joseph Ritter (1961) Lawrence Shehan (1965) Francis Brennan (1967) John Cody (1967) John Krol (1967) Patrick O’Boyle (1967) John Carberry (1969) Terence Cooke (1969) John Francis Dearden (1969) John Joseph Wright (1969) Timothy Manning (1973) Humberto Sousa Medeiros (1973) William Wakefield Baum (1976) Joseph Bernardin (1983) Bernard Law (1985) James Hickey (1988) John O’Connor (1985) Edmund Szoka (1988) Anthony Bevilacqua (1991) William Keeler (1994) Francis George (1998) Avery Dulles (2001) Edward Egan (2001) William Levada (2006) John Patrick Foley (2007)
Byli kardynałowie	Theodore McCarrick (2001); zrezygnował z godności kardynalskiej 28 lipca 2018
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	Roger Mahony (1991) Adam Maida (1994) James Stafford (1998) Justin Rigali (2003) Seán O’Malley (2006) Donald Wuerl (2010) Edwin O’Brien (2012)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Daniel DiNardo (2007) Raymond Leo Burke (2010) Timothy Dolan (2012) James Harvey (2012) Blase Cupich (2016) Joseph Tobin (2016) Wilton Gregory (2020) Robert McElroy (2022) Robert Prevost (2023)